Wateropname, transpiratie door planten, is een kerncomponent in de waterbalans. Een goede beschrijving van dit proces in simulatiemodellen voor bodem-waterplantinteracties is in (agro)hydrologische studies dan ook gewenst. Zeker nu we te maken krijgen met meer langdurige droogteperiodes tijdens het groeiseizoen en toenemende trends in het neerslagtekort, maar ook in studies of praktijksituaties waar het gaat om aansturing van (precisie)irrigatie op basis van gemodelleerde wateropname. In dit artikel laten we zien dat volgens een mechanistische beschrijving van het watertransportproces naar de wortelwand er meer water kan worden opgenomen dan volgens het klassieke Feddes-concept, dat tot op heden in de simulatiemodellen wordt gehanteerd. Volgens deze mechanistische concepten is de actuele wateropname een functie van gewasparameters én bodemeigenschappen.
